Τυφώνας και κύμα θύελλας

Φυσικοί Κίνδυνοι

Τυφώνας και κύμα θύελλας

Προετοιμάστηκε από ICoD – Euro-Mediterranean Centre on Insular Coastal Dynamics (Βαλέτα, Μάλτα)

Ο τυφώνας είναι ένα σύστημα θύελλας με δυνατούς ανέμους, που κυκλοφορούν γύρω από μία κεντρική περιοχή χαμηλού βαρομετρικού, η οποία ονομάζεται το μάτι. Η πίεση του ανέμου ρέει από το υψηλό βαρομετρικό προς το χαμηλό βαρομετρικό και μάλιστα όχι σε ίσια γραμμή διότι η επιφάνεια της γης γυρίζει με διαφορετικές ταχύτητες (γρηγορότερα στον ισημερινό, με χαμηλότερη ταχύτητα στους πόλους). Στην πραγματικότητα περιστρέφεται προς το εσωτερικό δημιουργώντας το κλασικό σχήμα του κυκλώνα που σχετίζεται με τον τυφώνα.

Τα κύματα καταιγίδας δημιουργούνται με την ανύψωση της στάθμης του ωκεανού πάνω από το αναμενόμενο λόγω ατμοσφαιρικών διεργασιών (παλίρροιες) και ενισχύονται με τις καταιγίδες.

Η μείωση της ατμοσφαιρικής πίεσης προκαλεί την άνοδο της στάθμης του νερού κατά περίπου 1 cm για κάθε 1mb. Η ρήξη της πίεσης (το αντίστροφο βαρομετρικό αποτέλεσμα) σε συνδυασμό με τον άνεμο, που σπρώχνει το νερό προς την ακτή και την πίεση στην επιφάνεια της θάλασσας από τον άνεμο, ο οποίος υπολογίζεται ως οριζόντια δύναμη ανά μονάδα επιφάνειας. Πρόκειται για συνάρτηση της ταχύτητας του ανέμου και της πυκνότητας του αέρα. Η δύναμη και η κατεύθυνση διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ανύψωση της στάθμης της θάλασσας, αφού οι άνεμοι με κατεύθυνση προς την ακτή δημιουργούν μεγαλύτερη ανύψωση της στάθμης της θάλασσας παρά τους χερσαίους ανέμους. Επιπλέον, η επίδραση του ανέμου αυξάνει αντίστροφα με το βάθος του νερού και έτσι οι αβαθείς περιοχές, όπως το Μπαγκλαντές έχουν ενισχυμένα κύματα καταιγίδας. Τα κύματα καταιγίδας είναι ο βασικός λόγος της παράκτιας διάβρωσης και θανάτων λόγω πνιγμού. Τα κύματα καταιγίδας επηρεάζονται από έναν αριθμό παραγόντων όπως οι άνεμοι, το σχήμα της ακτογραμμής, το βάθος του νερού κοντά στην ακτογραμμή, και το μέγεθος και την δομή της καταιγίδας.

Οι χώρες με ευάλωτες ακτογραμμές θα πρέπει να αξιολογήσουν τις παραμέτρους αυτούς.

Τα κύματα καταιγίδας δημιουργούνται με την ανύψωση της στάθμης του ωκεανού πάνω από το αναμενόμενο λόγω ατμοσφαιρικών διεργασιών (παλίρροιες) και ενισχύονται με τις καταιγίδες. Η μείωση της ατμοσφαιρικής πίεσης προκαλεί την άνοδο της στάθμης του νερού κατά περίπου 1 cm για κάθε 1mb. Η ρήξη της πίεσης (το αντίστροφο βαρομετρικό αποτέλεσμα) σε συνδυασμό με τον άνεμο που σπρώχνει το νερό προς την ακτή και την πίεση στην επιφάνεια της θάλασσας από τον άνεμο, ο οποίος υπολογίζεται ως οριζόντια δύναμη ανά μονάδα επιφάνειας. Πρόκειται για συνάρτηση της ταχύτητας του ανέμου και της πυκνότητας του αέρα.

Η δύναμη και η κατεύθυνση διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ανύψωση της στάθμης της θάλασσας, αφού οι άνεμοι με κατεύθυνση προς την ακτή δημιουργούν μεγαλύτερη ανύψωση της στάθμης της θάλασσας παρά τους χερσαίους ανέμους. Επιπλέον, η επίδραση του ανέμου αυξάνει αντίστροφα με το βάθος του νερού και έτσι οι αβαθείς περιοχές, όπως το Μπαγκλαντές έχουν ενισχυμένα κύματα καταιγίδας. Τα κύματα καταιγίδας είναι ο βασικός λόγος της παράκτιας διάβρωσης και θανάτων λόγω πνιγμού.

Τα κύματα καταιγίδας επηρεάζονται από έναν αριθμό παραγόντων όπως οι άνεμοι, το σχήμα της ακτογραμμής, το βάθος του νερού κοντά στην ακτογραμμή, και το μέγεθος και τη δομή της καταιγίδας. Οι χώρες με ευάλωτες ακτογραμμές θα πρέπει να αξιολογήσουν τις παραμέτρους αυτούς.

Μέγεθος και δομή της καταιγίδας Οι τροπικές καταιγίδες με ανέμους, που αναπτύσσονται γύρω από ένα «μάτι» χαμηλού βαρομετρικού με ταχύτητες άνω των 120 χιλιομέτρων την ώρα, όταν φτάνουν στην ακτή συχνά δημιουργούν πλημμύρες λόγω κυμάτων καταιγίδας. Οι καταιγίδες αυτές έχουν διάφορες ονομασίες οι οποίες εξαρτώνται από το σημείο, όπου εμφανίζονται. Έτσι ένας ισχυρός Τροπικός Κυκλώνας (ο γενικός όρος ενός μη μετωπικού συστήματος χαμηλής πίεσης πάνω από τροπικά ή υποτροπικά ύδατα με θυελλώδη δραστηριότητα και συγκεκριμένη κυκλοφορία αέρος κυκλωνικής επιφάνειας (**) μπορεί επίσης να ονομαστεί Καταιγίδα ή Τυφώνας. (** Holland, G.J. (1993): “Ready Reckoner” – Chapter 9, Global Guide to Tropical Cyclone Forecasting, WMO/TC-No. 560, Report No. TCP-31, World Meteorological Organization; Geneva, Switzerland

  • “Τροπικός κυκλώνας” (Νοτιοδυτικός Ινδικός Ωκεανός).
  • “Ισχυρός τροπικός κυκλώνας” (Νοτιοδυτικός Ειρηνικός Ωκεανός δυτικά των 160°E ή Νοτιοανατολικός Ινδικός Ωκεανός ανατολικά των 90°E).
  • “Τυφώνας” (Βόρειος Ατλαντικός Ωκεανός, Νοτιοανατολικός Ειρηνικός Ωκεανός ανατολικά της dateline, ή Ειρηνικός Ωκεανός ανατολικά των 160°E).
  • “Καταιγίδα ” (Βορειοδυτικός Ειρηνικός Ωκεανός δυτικά της dateline).
  • “Ισχυρή κυκλωνική καταιγίδα” (Βόρειος Ινδικός Ωκεανός).

(πηγή: Atlantic Oceanographic and Meteorological Laboratory (AOML) / National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) – http://www.aoml.noaa.gov/hrd/tcfaq/A1.html)

Η πολύ μεγάλη διαφορά στην πίεση μεταξύ των εξωτερικών άκρων του ματιού της καταιγίδας ενός τέτοιου συστήματος χαμηλού βαρομετρικού, δημιουργεί ισχυρούς ανέμους, οι οποίοι κυκλοφορούν γύρω από το κέντρο της καταιγίδας και κινούνται με κατεύθυνση προς αυτό. Στο βόρειο ημισφαίριο οι άνεμοι, που κυκλοφορούν γύρω από ένα τέτοιο τυφώνα αλλάζουν κατεύθυνση αντίθετη από αυτή των δεκτών του ρολογιού. Αντιθέτως στο νότιο ημισφαίριο περιστρέφονται με τη φορά των δεκτών του ρολογιού. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του φαινομένου Coriolis (συνέπεια της περιστροφής της γης).

Στο κέντρο του τυφώνα υπάρχει μία περιοχή με νηνεμία (διαμέτρου από 5 έως 50 χιλιόμετρα, αναλόγως του μεγέθους του τυφώνα). Το μάτι της καταιγίδας περιβάλλεται από το τοίχωμα του ματιού, όπου υπάρχουν και οι ισχυρότεροι άνεμοι. Το ίδιο το τοίχωμα περιβάλλεται από ισχυρούς ανέμους και καταρρακτώδεις βροχές. Στις άκρες του τυφώνα οι ταχύτητες του ανέμου μειώνονται.

When the atmospheric pressure in an offshore area is lower than its surroundings it produces an area under the influence of a low pressure weather system.

The low pressure cells + strong winds + atmospheric lift result in cyclonic storms.

Tropical or ‘equatorial cyclones’ are so named due to their origin being largely in the Tropics.

Formation is characteristically in moist (maritime) and warm (tropical) air masses. The process of rising moist (maritime) air produces heat that gives rise to condensation of the water vapour in the moist air. This in turn generates tropical cyclones. Such storms are characterized by thunderstorms that produce strong winds and flooding.

(source: http://www.weatherquesting.com/hurricane-spin.htm)

A hurricane is a system of violent thunderstorms with high winds circulating about a central low-pressure area, called the eye. Air pressure flows from higher pressure towards lower pressure, although not in a straight line because the Earth’s surface spins at different speeds (faster at the equator, slower near the poles); instead, it spirals inwards (see Figure 1).

Figure 1: Counter-clockwise spin of a Hurricane (source: NOAA, USA).

In the Northern Hemisphere for example, higher-pressure areas from the north, west, east and south will move towards a low pressure centre (L in the above diagram).

The air to the north moves eastward slower than the low-pressure area while the air to the south moves faster than L. The different speeds cause the air to circulate counter-clockwise about the low.

Tropical cyclones are also associated with the generation of Tornadoes which are powerful, rotating funnels of air.

Tornadoes are linked:

  • at their top, to clouds involved in thunderstorms and other intense weather (typically tall, dense clouds that are the result of atmospheric instability).
  • at their base with the earth’s surface where they are often encircled by debris.

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα είδη κυμάτων καταιγίδας αλλά θα μπορούσαν να κατηγοριοποιηθούν σύμφωνα με την πλημμυρική τους κλίμακα, η οποία σχετίζεται άμεσα με την ένταση του τυφώνα ο οποίος δημιουργεί τα κύματα καταιγίδας.

Η ένταση του τυφώνα, μετριέται στην κλίμακα Saffir-Simpson (1 χαμηλότερη έως 5 υψηλότερη), η οποία μετονομάστηκε ως Saffir-Simpson Hurricane Wind Scale.

The Saffir-Simpson scale of hurricane intensity

Δύο διακριτά είδη μετεωρολογικών διαταραχών συμβάλλουν στη δημιουργία σημαντικών κυμάτων καταιγίδας, τα οποία δημιουργούν διάβρωση και πλημμύρες και προκαλούν και πνιγμούς.

Πρόκειται για τους τροπικούς και εξωτροπικούς κυκλώνες. Και οι δύο προκαλούν φυσική επικινδυνότητα, η οποία μπορεί να διαρκέσει για μέρες.

α) Οι τροπικοί κυκλώνες είναι μεγάλα συστήματα χαμηλής πίεσης (<100 έως μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα), που ενισχύονται σε πλάτος περίπου μεταξύ 5º και 25º. Οι θερμοκρασίες της επιφάνειας της θάλασσας πρέπει να είναι υψηλές (>26ºC) με υψηλή σχετική υγρασία και εξάτμιση, αδύναμη κάθετη διάτμηση ανέμου και ατμοσφαιρική αστάθεια (Henderson-Sellers and Lewis, 1998, Landsea et al, 1999). Στο κέντρο του υπάρχει το «μάτι», μία περιοχή νηνεμίας και καθαρού ουρανού, η οποία περιβάλλεται από το τοίχωμα του ματιού, το οποίο φιλοξενεί τους πλέον ισχυρούς ανέμους και γύρο από αυτό περιστρέφονται οι ζώνες βροχής με δυνατούς ανέμους και βροχοπτώσεις. Το όλο σύστημα περιστρέφεται προς την αντίθετη φορά των δεικτών του ρολογιού στο βόρειο ημισφαίριο ενώ το αντίθετο συμβαίνει στο νότιο ημισφαίριο. Οι τροπικοί κυκλώνες είναι μικροί αλλά ισχυροί.

β) Οι εξωτροπικοί κυκλώνες δημιουργούν πλημμύρες και διάβρωση των ακτών στα εύκρατα πλάτη. Οι ταχύτητες του ανέμου και το ύψος των κυμάτων είναι πολύ μικρότερα από τους τροπικούς κυκλώνες αλλά είναι μεγαλύτερης έκτασης, π.χ. >1000 km) και σχετίζονται με ορισμένους κύκλους παλίρροιας. Οι καταιγίδες στις ΗΠΑ χωρίζονται σε 5 κατηγορίες βάσει του ύψους του κύματος (H1/3 = μέσος όρος του 1/3 των υψηλότερων κυμάτων), διάρκειας (D) και ισχύος (P) όπου P = H21/3.

Μόλις ο τροπικός κυκλώνας πλήξει την ακτή, η βαρύτητα των επιπτώσεων των κυμάτων καταιγίδας επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες:

  • Βάθος θάλασσας
  • Μορφολογία της ακτογραμμής
  • Προσανατολισμός του κυκλώνα κατά την άφιξή του στη στεριά
  • Χαρακτηριστικά του ανέμου (ταχύτητα, ένταση).
  • Ακτίνα κυκλώνα.

Τα κύματα καταιγίδας ενισχύονται:
• Πάνω από ρηχά νερά
• με διαρκείς δυνατούς ανέμους
• με διαρκή χαμηλή ατμοσφαιρική πίεση.
Το αποτέλεσμα είναι το πλημμύρισμα της ακτής που ενδέχεται να προχωρήσει για πολλά χιλιόμετρα στοπ εσωτερικό.

Τα κύματα καταιγίδας παρουσιάζονται πιο συχνά:
• σε περιοχές με μεγάλο παλιρροϊκό εύρος
• κατά την πλημμυρίδα.

Υπό αυτές τις συνθήκες το κύμα που παράγεται ονομάζεται storm tide και περιλαμβάνει την συσσωρευμένη ανύψωση του νερού της θάλασσας λόγω:
• της καταιγίδας
• της παλίρροιας
• του ανοδικού κύματος
• την πλημμύρα από τα γλυκά ύδατα

Όταν δημιουργούνται συστήματα χαμηλής πίεσης (<100 έως >1000 km) και ενισχύονται πάνω από θερμά ύδατα του ωκεανού μεταξύ γεωγραφικού πλάτους περίπου 5º και 25º. Όταν οι άνεμοι πνέουν στη στεριά και σε παράκτιες περιοχές, ιδίως αυτές με ευρείες και ρηχές υφαλοκρηπίδες, π.χ. Bohai Bay, Κίνα, Κόλπος του Μπανγκλαντές, German Fresian, τότε ενδέχεται να δημιουργηθούν ισχυρά κύματα καταιγίδας. Ενισχύονται όταν συμπίπτουν με αστρονομικές παλίρροιες πέραν του μέσου όρου – νέας σελήνης ή πανσελήνου (εαρινές παλίρροιες) καθώς και στα ηλιοστάσια. (Wood, 1986). Αυτές ενισχύονται όταν συμπίπτουν με περίγειο (η σελήνη απέχει τη μικρότερη απόσταση από τη γη) ή περιήλιο (η γη απέχει την μικρότερη απόσταση από τον ήλιο). Οι υψηλές παλίρροιες, που εμφανίζονται στα γεωγραφικά πλάτη ενισχύονται επιπλέον κατά το 18,6 έτος του σεληνιακού κύκλου όταν η γωνία μεταξύ του επιπέδου τροχιάς και του επιπέδου της ελλειπτικής βρίσκεται στο ελάχιστο.

Εκτός των τροπικών, οι καταιγίδες του μέσου γεωγραφικού πλάτους και τα σχετιζόμενα με αυτές κρύα μέτωπα είναι η κύρια αιτία για τα κύματα καταιγίδων.

Οι παράκτιες περιοχές είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στους τροπικούς κυκλώνες αφού οι τελευταίοι σχηματίζονται πάνω από τα θερμά ύδατα των ωκεανών. Ένα μεγάλο μέρος της ενέργειας του κυκλώνα διαδίδεται στην ακτή δημιουργώντας ασθενέστερες καταιγίδες πάνω από χερσαίες περιοχές. Ωστόσο, η πιθανή απειλή ισχυρών βροχοπτώσεων παραμένει, δημιουργώντας σοβαρή πλημμυρική επικινδυνότητα στην ενδοχώρα.

Περίπου το 19,5% (391,812 km2) του συνδυασμένου παράκτιου εδάφους 84 χωρών είναι ευάλωτο σε πλημμύρες από κύμα καταιγίδας μία φορά στα 100 χρόνια. Η μελλοντική αύξηση κατά 10% της εντατικοποίησης αυξάνει τις εν δυνάμει πλημμυρικές ζώνες σε 25,7% (517,255 km2), λαμβάνοντας υπόψη την αύξηση της στάθμης της θάλασσας. Αυτό μεταφράζεται σε πλημμυρικό κίνδυνο για επιπλέον 52 εκατομμύρια άτομα: 29,164 km2 αγροτικής γης, 14,991 km2 αστικής περιοχής, 9% του παράκτιου ΑΕΠ και 29,9% υγροτόπων, με τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική να έχουν τις μεγαλύτερες συνέπειες, ενώ η απώλεια του παράκτιου ΑΕΠ θα μπορούσε να είναι πολύ μεγάλη στην Ανατολική Ασία και στη Λατινική Αμερική.

Την 1η Φεβρουαρίου 1953 μία καταιγίδα από την Βόρια Θάλασσα έπληξε τις Κάτω Χώρες πλημμυρίζοντας 150.000 εκτάρια γης και σκοτώνοντας περισσότερους από 1800 ανθρώπους. Πριν από αυτό, το 1281, πάνω από 80.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και το 1421 πάνω από 100.000. Το κύμα των 2,7 m του Southend προκάλεσε επίσης σοβαρές ζημιές στο ανατολικό Ηνωμένο Βασίλειο (Alexander, 1993).

Alexander, D. 1993 Natural disasters, Chapman and Hall, New York.

Το Μπανγκλαντές είναι ιδιαίτερα ευάλωτο, με την χαμηλή του τοπογραφία που τοποθετεί την ακτή στο ίδιο υψόμετρο με την θάλασσα, την ρηχή υφαλοκρηπίδα, τις υψηλές παλίρροιες και την μεγάλη πληθυσμιακή πυκνότητα. Το 1970 πάνω από 220.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν έπειτα από καταγεγραμμένο κύμα ύψους πάνω από 9 m (Pugh, 1987; Murty and Flather, 1994), 11.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν τον Μάιο του 1985 και περίπου 200.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν το 1991 (Alexander, 1993). Ο Saxby gale το 1869 προκάλεσε τεράστιες καταστροφές κατά μήκος του Bay of Fundy στον Καναδά με κύμα πάνω από 2 m. Ο τυφώνας Galveston, στις ΗΠΑ, το 1900, ανέβασε την στάθμη των υδάτων πάνω από 5m σκοτώνοντας περίπου 6.000 ανθρώπους. Το 1938 ένας τυφώνας με κύμα πάνω από 2 m πέρασε από το Long Island και την νότια New England σκοτώνοντας πάνω από 700 ανθρώπους (Ludlam, 1988). Η καταιγίδα Ash Wednesday του 1962 επηρέασε ολόκληρη την ανατολική ακτή των ΗΠΑ και διήρκησε περισσότερο από 5 παλιρροϊκούς κύκλους. Το 1992, το μετρό της Νέας Υόρκης πλημμύρισε με ένα κύμα πάνω από 2 m, επιφέροντας τον θάνατο σε ανθρώπους και καταστροφή περιουσιών. Η καταιγίδα του Halloween του 1991, στην οποία βασίστηκε η ταινία «The Perfect Storm», η καταιγίδα Hugo το 1989 στην South Carolina, ο τυφώνας Andrew το 1992 στο Florida Keys και ο τυφώνας Katrina της Νέας Ορλεάνης επέφεραν τον θάνατο σε ανθρώπους και καταστροφή περιουσιών.

Ludlam, D.M. 1988. The great hurricane of 1938, Weatherwise, 41, 214-216.
Murty, T.S., and Flather, R.A., 1994.Impact of storm surges in the Bay of Bengal, In Finkl, C.W. Jr. (ed.) Coastal hazards: Perception, susceptibility and Mitigation. J Coastal Research, SI 12, 149-161.
Pugh, D.T. 1987. Tides, surges and mean sea level. J Wiley and Sons, Chichester.

Οι Nichols et al (2008) ερεύνησαν 136 λιμάνια στον κόσμο με πληθυσμό πάνω από ένα εκατομμύριο το 2005, για την έκθεσή τους σε παράκτια πλημμύρα λόγω κυμάτων καταιγίδας και σε καταστροφές λόγω ισχυρών ανέμων το 2070. Από όλες τις πόλεις περίπου 40 εκατομμύρια άνθρωποι (0,6% του συνόλου του παγκόσμιου πληθυσμού ή περίπου 1 στους 10 του συνολικού πληθυσμού των λιμανιών στις υπό διερεύνηση πόλεις) είναι εκτεθειμένοι 1 φορά στα 100 χρόνια σε παράκτια πλημμύρα. Έως το 2070, ο συνολικός πληθυσμός που είναι εκτεθειμένος θα αυξηθεί σε περίπου 150 εκατομμύρια λόγω των συνδυασμένων επιπτώσεων των κλιματικών αλλαγών (κύματα λόγω αύξησης της στάθμης της θάλασσας και αυξημένες θυελλώδεις καταιγίδες), της αύξησης του πληθυσμού και της αστικοποίησης. Η έκθεση των περιουσιακών στοιχείων θα μπορούσε να αγγίξει τα US $35000 δισ. μέχρι το 2070 δηλαδή πάνω από 10 φορές τα σημερινά επίπεδα αυξάνοντας σε περίπου 9% το προβλεπόμενο παγκόσμιο ΑΕΠ της περιόδου αυτής. Σε παγκόσμια κλίμακα, η αύξηση του πληθυσμού, η κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη και η αστικοποίηση είναι οι πλέον σημαντικοί παράγοντες της συνολικής αύξησης της έκθεσης.

Nicholls, R.J., Hanson, S .,. Herweijer, N., Patmore,, S. Hallegatte, J., Corfee-Morlot, J., Château and R. Muir-Wood (2), 2008. Ranking port cities with high exposure and vulnerabilitiy to climate extremes exposure estimates, Environment Working Papers No.1, OECD, 68pp

Οι κυκλώνες στη Μεσόγειο είναι ασυνήθιστο έως σπάνιο φαινόμενο ενώ υπάρχει ένας διάλογος που αφορά στην τυπολογία τους (τροπικοί κυκλώνες, υποτροπικοί κυκλώνες ή πολικό χαμηλό). Αναπτύσσονται πάνω από ανοικτές θάλασσες υπό ισχυρούς, αρχικά ψυχρούς κυκλώνες, παρόμοιους με τους υποτροπικούς κυκλώνες του Ατλαντικού με χαρακτηριστική μη τροπική προέλευση (πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Mediterranean_tropical_cyclone).

Αν και η θερμοκρασία στην επιφάνεια της Μεσογείου κυμαίνεται από τα τέλη Αυγούστου έως τις αρχές Σεπτεμβρίου από +24 έως +28°C, η έρευνα καταδεικνύει ότι η θερμοκρασία των υδάτων πρέπει κανονικά να είναι 20°C για να αναπτυχθεί κυκλώνας και φαίνεται ότι ο ανοδικός ψυχρός αέρας ενδέχεται να είναι ο βασικός παράγοντας για την αποσταθεροποίηση της ανάπτυξης των συστημάτων αυτών.

Προτείνεται ως περίοδο τυφώνων στη Μεσόγειο η περίοδος μεταξύ Ιουνίου και Νοεμβρίου όπως και στον Βόρειο Ατλαντικό.

Μία πρόσφατη μελέτη της US National Academy of Sciences κατέδειξε ισχυρούς δεσμούς μεταξύ της αύξησης των θερμοκρασιών των ωκεανών που είναι παράγοντας κλειδί στην δημιουργία των τυφώνων στον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό και την αύξηση της έντασης των καταιγίδων αυτών. (πηγή: http://www.theaustralian.news.com.au/story/0,25197,22080458-30417,00.html).

Για παράδειγμα:
• 2004, Κυκλώνας Catrina, Νότιος Ατλαντικός
• 2005 Τυφώνας Vince, Madeira στην Πορτογαλία, περιοχή που δεν είχε δώσει ποτέ τέτοια φαινόμενα. Έπληξε ακόμα και την Ισπανία – άλλη μία πρωτιά.
• 2005, η Νέα Ορλεάνη καταστρέφεται από τον Κυκλώνα Catarina.
• 2005: US Gulf coast, Τυφώνας Rita, ο 4ος πιο ισχυρός τυφώνας του Ατλαντικού που έχει ποτέ καταγραφεί.

Επίσης προτάθηκε ότι οι κλιματολογικές αλλαγές που έχουν επιφέρει αύξηση της θερμοκρασίας της Μεσογείου ενδέχεται να προκαλέσουν τον σχηματισμό των δικών της τυφώνων.

Μεσογειακός τροπικός κυκλώνας – 6-10 Οκτωβρίου, 1996, ο οποίος προκάλεσε σοβαρές πλημμύρες στις Βαλεαρίδες Νήσους, τη Σαρδηνία και τη νότιο Ιταλία. Αναφέρθηκαν άνεμοι έως 145 km/h πάνω από τα Αιολικά Νησιά, προκαλώντας καταστροφές σε υποδομές και 4 θανάτους. (πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Mediterranean_tropical_cyclone

  • Απώλεια ζωών
  • Πλημμύρες = περιβαλλοντική καταστροφή και οικονομικό κόστος

Οι τυφώνες ευθύνονται για περισσότερους θανάτους παρά οποιονδήποτε άλλο άνεμο. Οι χώρες με χαμηλά εισοδήματα ενδέχεται να υποστούν πολύ σημαντικές ζημιές, όπως το Ελ Σαλβαδόρ, η Υεμένη, η Μοζαμβίκη.

Οι αστικές περιοχές σε αυτές τις χώρες έχουν έλλειψη από υποδομές, που μπορούν να αντιμετωπίσουν την αποστράγγιση των καταιγίδων και οι υποδομές, που υπάρχουν συχνά είναι παλιές και παραμελημένες.

Οι Hallegatte et al (2008) χρησιμοποιώντας την Κοπεγχάγη ως περίπτωση μελέτης, κατέδειξαν ότι η πόλη δεν ήταν ευάλωτη σε κύματα καταιγίδας και πλημμύρες. Τα οχυρωματικά έργα είναι απαραίτητα, καθώς εάν δεν υπήρχαν οι οικονομικές ζημιές που θα προκληθούν από ένα δεκαετές φαινόμενο κύματος καταιγίδας, θα μπορούσαν να φτάσουν τα €2,5 δισεκατομμύρια. Χωρίς τα οχυρωματικά έργα αυτά, η αύξηση της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε να αυξήσει σημαντικά τον κίνδυνο παράκτιας πλημμύρας, π.χ. αύξηση της τάξης των 50 cm της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε να αυξήσει κατά 55% της ζημιές που θα προκαλούσε ένα τέτοιο φαινόμενο, από €3 σε €5 δισεκατομμύρια.

Stéphane Hallegatte ,Nicola Patmore , Olivier Mestre, Patrice Dumas, Jan Corfee Morlot, Celine Herweijer and Robert Muir, 2008. Assessing Climate Change Impacts, Sea Level Rise and Storm Surge Risk in Port Cities: A Case Study on Copenhagen, OECD Environment Working Paper, No. 3

– Οι συνέπειες μπορούν να μετριαστούν μέσω της επαγρύπνησης του κοινού.

– Η βελτίωση των μετεωρολογικών προβλέψεων μπορεί να βοηθήσει στην έγκαιρη προειδοποίηση για τέτοια γεγονότα, ώστε να δοθεί χρόνος για εκκένωση του πληθυσμού. Ωστόσο, αυτό είναι πιο εφικτό για τις ανεπτυγμένες χώρες και λιγότερο εφικτό για τις χώρες με αναδυόμενες οικονομίες, όπου μεγάλο μέρος του πληθυσμού ζει με ελάχιστο εισόδημα και κυρίως στις αγροτικές περιοχές, οι οποίες είναι και πιο ευάλωτες στις επιπτώσεις των πλημμυρών και όπου η πληροφόρηση συχνά είναι ανύπαρκτη ή η διάδοσή της είναι ελλείπεις.

– Τα οχυρωματικά έργα είναι απαραίτητα καθώς χωρίς αυτά οι οικονομικές ζημιές που θα προκληθούν από ένα κύμα καταιγίδας σε διάστημα δεκαετίας, θα μπορούσαν να φτάσουν τα €2,5 δισεκατομμύρια.

– Χωρίς οχυρωματικά έργα, η αύξηση της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε να αυξήσει σημαντικά τον παράκτιο πλημμυρικό κίνδυνο, π.χ. αύξηση της τάξης των 50 cm της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε να αυξήσει κατά 55% της ζημιές, που θα προκαλούσε ένα τέτοιο φαινόμενο σε διάστημα 120 ετών, από 3 σε 5 δισεκατομμύρια ευρώ.

Οι τυφώνες και οι καταιγίδες, που δημιουργούν κύματα καταιγίδας είναι φυσικά φαινόμενα και δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε. Ωστόσο, έχει προταθεί ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη (οι κλιματολογικές αλλαγές επηρεάζονται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, που εκπέμπουν αέρια) μπορεί να επιφέρει μετεωρολογική αστάθεια με αποτέλεσμα την αύξηση της συχνότητας και της έντασης των ανεμοστρόβιλων/κυμάτων καταιγίδας. Στο πλαίσιο αυτό, η μείωση της υπερθέρμανσης του πλανήτη θα συμβάλει στη μείωση των πιθανών κινδύνων, που προκαλούν ανεμοστρόβιλους/κύματα καταιγίδας.

Ναι. Οι μετεωρολογικές προβλέψεις ιδίως μέσω μαθηματικών μοντέλων αρκούν για την πρόβλεψη των κυμάτων και βελτιώνονται συνεχώς. Το βασικό πρόβλημα με τις προβλέψεις τέτοιων κινδύνων είναι η ικανότητα του συστήματος να διαδώσει σωστά την πληροφορία. Η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία των ΗΠΑ χρησιμοποιεί έναν αριθμό μοντέλων, όπως το WES Implicit Flooding Model και το μοντέλο SLOSH για την πρόβλεψη σε πραγματικό χρόνο. Τα ελάχιστα δεδομένα, που πρέπει να εισαχθούν είναι η πίεση, η ακτίνα, η τροχιά της καταιγίδας και η ταχύτητα. Υπάρχουν και άλλα μοντέλα, όπως το Hubbart and McInnes (1997), το οποίο χειρίζεται τα σύνορα μεταξύ στεριάς και θάλασσας ως μία κινητή επιφάνεια, και καθώς η στάθμη των υδάτων ανεβαίνει πλημμυρίζουν τα φατνία καννάβου της ενδοχώρας.

Οι Emmanuel et al (2008), μέσω αξιολόγησης μοντέλων, η οποία έγινε με προσομοιώσεις 2000 τροχιών καταιγίδας, καταδεικνύουν, ότι η συχνότητα των καταιγίδων/κυμάτων θα μειωθεί στο νότιο Ημισφαίριο και τον βόρειο Ινδικό Ωκεανό, ενώ θα αυξηθεί στον δυτικό και βόρειο Ειρηνικό. Οι προσομοιώσεις καταδεικνύουν ότι οι αλλαγές στην δραστηριότητα των τροπικών κυκλώνων επηρεάζονται κατά πολύ από μία αυξανόμενη διαφορά καθώς το κλίμα θερμαίνεται μεταξύ της υγρής εντροπίας του οριακού στρώματος και αυτού της μέσης τροπόσφαιρας. Το μοντέλο χρησιμοποιεί ένα εξειδικευμένο μοντέλο συνδυασμένου τυφώνα ωκεανού και ατμόσφαιρας εκπεφρασμένο σε συντεταγμένες γωνιακής ορμής, το οποίο παρέχει υψηλή ευκρίνεια του σώματος σε χαμηλή τιμή.

Kerry Emanuel, Ragoth Sundararajan, and John Williams, 2008. Hurricanes, and Global Warming: Results from Downscaling IPCC AR4 Simulations, Bulletin of the American Meteorological Society, 89(3) 47–367

Το μοντέλο Sea, Lake, and Overland Surge from Hurricanes (SLOSH)

• παρέχει πρόβλεψη σε πραγματικό χρόνο και χάρτες πλημμύρων από τυφώνες και κύματα καταιγίδας από την ακτή του Ατλαντικού των ΗΠΑ, το Oahu, τις Μπαχάμες, το Πουέρτο Ρίκο και τις Παρθένες Νήσους.
(πηγή: http://www.wunderground.com/hurricane/surge_images.asp).
• η ακρίβεια του μοντέλου SLOSH διαφημίζεται ως +/- 20%. Παρέχει δύο ομάδες εικόνων:
• “Maximum Water Depth“ – το βάθος των υδάτων σε κάθε φατνίο καννάβου του τομέα SLOSH. Έτσι εάν το υψόμετρο στη στεριά είναι 10ft > MSL, και ο συνδυασμός κύματος καταιγίδας και παλίρροιας («storm tide») είναι 15ft στην τοποθεσία σας, τότε η εικόνα του βάθους των υδάτων θα δείξει πλημμύρα 5ft.
• “Maximum Storm Tide“ – πόσο πάνω από τη μέση στάθμη της θάλασσας μπορεί να φτάσει το σύνολο του κύματος καταιγίδας και της παλίρροιας.
• Πάνω από τον ωκεανό, οι εικόνες της storm tide και του βάθους των υδάτων θα δείξουν τις ίδιες τιμές.
• Οι εικόνες παράγονται για την πλημμυρίδα, αν και καταδεικνύουν τα χειρότερα σενάρια πλημμύρας για τυφώνες μέσης ισχύος για κάθε Saffir-Simpson Category (1- 5).
Ωστόσο, το US National Hurricane Center δεν περιλαμβάνει πλέον κύματα καταιγίδας και πλημμύρες στις κατηγορίες τυφώνων, δηλώνοντας ότι οι άνθρωποι δεν ενεργούν μετά από τις προειδοποιήσεις. Εν μέρει, αυτό μπορεί να είναι το αποτέλεσμα παλαιότερων διαφορών που προέκυψαν μεταξύ των προβλέψεων και τις πραγματικότητας. Για παράδειγμα, ο Τυφώνας Ike, Κατηγορίας 2 στην κλίμακα Saffir-Simpson, είχε ανέμους 96-110 mph, και ένα κύμα καταιγίδας 3,5 – 6,8m. Το κύμα καταιγίδας της πρόβλεψης ήταν Κατηγορίας 5, δηλαδή άνεμοι που υπερβαίνουν τα 155 mph. Τυφώνας Κατηγορίας 2 στην κλίμακα Saffir-Simpson δίνει κύμα καταιγίδας ύψους 6 έως 8 ποδών. (1,8 έως 2,8m)

Όχι, εκτός εάν μπορέσουμε να ελέγξουμε τον καιρό. Αυτό που χρειάζεται είναι να είμαστε καλά προετοιμασμένοι για τις καταστροφές.

  • Αναγνώριση των περιοχών υψηλού κινδύνου, οι οποίες είναι ευάλωτες στα κύματα καταιγίδας (χάρτες κυμάτων καταιγίδας).
  • Συλλογή εμπειρικών δεδομένων, που χρειάζονται για την εξασφάλιση καμπύλης περιόδου επιστροφής για πλημμύρες και καταιγίδες (ιδίως για χώρες με αναδυόμενες οικονομίες).
  • Χρήση συστήματος πρόβλεψης κυμάτων καταιγίδας.
  • Ανάπτυξη/βελτίωση συστήματος διάδοσης πληροφοριών και προειδοποίησης.
  • Εκκένωση περιοχών υψηλού κινδύνου (π.χ. παράκτιες περιοχές με χαμηλό υψόμετρο) όταν προβλεφθεί κάποιο κύμα καταιγίδας ή τυφώνας.

Η μείωση των ζημιών είναι ο βασικός παράγοντας μείωσης της διακινδύνευσης, η οποία ορίζεται και ως τα οικονομικά αποδοτικότερα μέτρα, που λαμβάνονται για τη μείωση της πιθανής ζημιάς σε κάποια κοινότητα από τις συνέπειες της διακινδύνευσης. Η μείωση του κινδύνου είναι η βιώσιμη ενέργεια για τη μείωση ή εξάλειψη του μακροπρόθεσμου κινδύνου για τους ανθρώπους και τις περιουσίες από τις συνέπειες ενός τέτοιου φαινομένου. Το πρόγραμμα μείωσης του κινδύνου πρέπει να έχει 5 στόχους:

  • Διατήρηση και εάν είναι δυνατόν ενίσχυση της ποιότητας του περιβάλλοντος
  • Διατήρηση και εάν είναι δυνατόν ενίσχυση της ποιότητας ζωής
  • Προσδιορισμός της διακυβερνητικής θέσης,
  • Προσδιορισμός των ανησυχιών και ζητημάτων της κοινότητας
  • Ενίσχυση της τοπικής αντοχής στις καταστροφές.

Βασικά η ελαχιστοποίηση του παράκτιου κινδύνου μπορεί να ομαδοποιηθεί σε 4 βασικές πτυχές:

  1. Σχεδιασμός: αφορά τα σχέδια διαχείρισης της παραλίας και της ακτογραμμής. Οι παράκτιοι κίνδυνοι θα πρέπει να προσδιοριστούν και να αντιμετωπιστούν στο επίπεδο του σχεδιασμού, ώστε οι υψηλοί κίνδυνοι να προσδιοριστούν και όπου είναι δυνατόν να γίνει εκκένωση του κοινού ή να δοθεί προειδοποίηση.
  • Εκπαίδευση: αναφέρεται στην εκπαίδευση για την παράκτια ασφάλεια αρχίζοντας από το δημοτικό και περιλαμβάνοντας όλους τους χρήστες της παραλίας, καθώς και τους ντόπιους και τους ξένους τουρίστες.
  • Πόροι Ασφάλειας: αναφέρεται στο προσωπικό και στους πόρους
  • Ιατρική βοήθεια: η υποστήριξη, που χρειάζεται κάποιος, που έχει διασωθεί ή έχει υποστεί ανάνηψη και χρήζει άμεσης ιατρικής περίθαλψης. Αυτό περιλαμβάνει πρόσβαση σε ασθενοφόρο και ελικόπτερα, ιατρική υποστήριξη σε κοντινή απόσταση και καλά εκπαιδευμένους και εξοπλισμένους διασώστες.

Οι άνθρωποι, που βρίσκονται σε περιοχές με χαμηλό υψόμετρο πρέπει να απομακρυνθούν όταν προβλεφθεί κάποιος τυφώνας ή κύμα καταιγίδας. Συνεπώς, χρειάζονται προειδοποιήσεις παρόμοιες με αυτές για τα τσουνάμι σε όλες τις περιοχές, που κινδυνεύουν. Τα εμπειρικά δεδομένα, που χρειάζονται για την εξασφάλιση καμπύλων περιόδου επιστροφής για πλημμύρες και καταιγίδες δεν διατίθενται σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, συνεπώς ένα κύμα που προκλήθηκε από καταιγίδα θα αξιολογηθεί με μαθηματικά μοντέλα όπως το WES Implicit Flooding Model (Butler and Sheng, 1982). Η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία των ΗΠΑ χρησιμοποιεί το μοντέλο SLOSH (Jelesnianski et al, 1992) για πρόβλεψη σε πραγματικό χρόνο. Τα ελάχιστα δεδομένα που πρέπει να εισαχθούν είναι η πίεση, η ακτίνα, η τροχιά της καταιγίδας και η ταχύτητα. Η βραχεία περίοδος του «wave run up» παραλείπεται και το μοντέλο χρησιμοποιείται ευρέως στις ΗΠΑ. Υπάρχουν και άλλα μοντέλα όπως το Hubbart and McInnes (1997), το οποίο χειρίζεται τα σύνορα μεταξύ στεριάς και θάλασσας ως μία κινητή επιφάνεια, και καθώς η στάθμη των υδάτων ανεβαίνει πλημμυρίζουν τα φατνία καννάβου της ενδοχώρας.

Η ιστορία μας διδάσκει ότι η έλλειψη αφύπνισης για τους τυφώνες και η προετοιμασία αποτελούν κοινή απειλή, όπως και οι καταστροφές από τους τυφώνες. Γνωρίζοντας την τρωτότητά μας και ποιες ενέργειες πρέπει να κάνουμε, μπορούμε να μειώσουμε τις επιπτώσεις μίας καταστροφής από τυφώνα.

Πράγματα, που πρέπει να κάνετε σε περίπτωση κύματος καταιγίδας:

1. Ακούστε προσεκτικά τις μετεωρολογικές προβλέψεις και εάν είναι δυνατόν συγκεντρώσετε όλα τα μέλη της οικογένειά σας σε ένα σημείο,
2. Προσπαθήστε να φτάσετε σε σημείο με μεγάλο υψόμετρο ή στην κορυφή ενός κτηρίου ώστε το νερό να περάσει κάτω ή μέσα από το κτήριο,
3 Διατηρήσετε την ψυχραιμία σας και προσπαθήστε να έχετε καθαρό νερό μαζί σας,
4. Εάν μπορείτε, χρησιμοποιείστε ένα κινητό τηλέφωνο για να επικοινωνήσετε με τις αρχές εκτάκτου ανάγκης.

Το National Hurricane Centre της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ (http://www.nhc.noaa.gov/) παρέχει τις ακόλουθες πληροφορίες σε περίπτωση εκκένωσης:

• Ελαχιστοποιείστε την απόσταση, που πρέπει αν διανύσετε για να φτάσετε σε ασφαλές σημείο. Όσο πιο μεγάλη είναι η απόσταση τόσο αυξάνεται η πιθανότητα να συναντήσετε κίνηση ή άλλα προβλήματα στο οδικό δίκτυο.
• Επιλέξτε τον πλέον κοντινό προορισμό εκκένωσης, κατά προτίμηση εντός της περιοχής όπου ζείτε και χαρτογραφήστε τη διαδρομή σας. Μην ξεκινήσετε εάν δεν έχετε σχεδιάσει το δρομολόγιο και δεν έχετε που να πάτε.
• Επιλέξτε το σπίτι κάποιου φίλου ή συγγενή εκτός της υποδεικνυόμενης ζώνης εκκένωσης και συζητήστε το σχέδιό σας μαζί τους πριν την περίοδο των τυφώνων.
• Μπορείτε επίσης να επιλέξετε κάποιο ξενοδοχείο ή μοτέλ εκτός της τρωτής περιοχής.
• Εάν καμία από αυτές τις επιλογές δεν είναι διαθέσιμη, σκεφτείτε το πλησιέστερο δημόσιο καταφύγιο, κατά προτίμηση εντός της περιοχής όπου ζείτε.
• Χρησιμοποιείστε τις οδούς εκκένωσης, που έχουν καθορίσει οι αρχές και, εάν είναι δυνατόν, εξοικειωθείτε με το δρομολόγιο οδηγώντας συχνά πριν από την εντολή εκκένωσης.
• Επικοινωνήστε με το τοπικό γραφείο διαχείρισης κρίσεων για να εγγραφείτε ή για να τους ενημερώσετε σχετικά με κάποιο μέλος της οικογένειας, που ενδέχεται να χρειαστεί ειδική βοήθεια κατά την εκκένωση.
• Καταρτίστε ξεχωριστό σχέδιο για τα κατοικίδιά σας διότι τα περισσότερα δημόσια καταφύγια δε δέχονται κατοικίδιά.
• Προετοιμάστε το σπίτι σας πριν το εγκαταλείψετε, καλύπτοντας τις πόρτες και τα παράθυρα με σανίδες, ασφαλίζοντας ή φέρνοντας στο εσωτερικό του σπιτιού όλα τα αντικείμενα του κήπου, και κλείνοντας το ηλεκτρικό και το νερό.
• Πριν φύγετε, γεμίστε με καύσιμα το αυτοκίνητό σας και τραβήξτε επιπλέον χρήματα από το ATM.
• Πάρτε όλα τα συνταγογραφούμενα φάρμακα και όποια ειδικά ιατρικά αντικείμενα χρειάζεστε, όπως γυαλιά και πάνες.
• Εάν το σχέδιο εκκένωσης της οικογένειάς σας περιλαμβάνει κάποιο RV, πλοίο ή τρέιλερ, φύγετε νωρίτερα. Μην περιμένετε την εντολή εκκένωσης για να αρχίσετε το ταξίδι σας.
• Εάν ζείτε σε περιοχή εκκένωσης και σας δοθεί το πρόσταγμα να την εγκαταλείψετε είτε από την πολιτεία είτε από τις τοπικές αρχές, πράξτε το το συντομότερο δυνατόν. Μην περιμένετε ούτε και να καθυστερείτε την αναχώρησή σας διότι αυτό αυξάνει τις πιθανότητες να κολλήσετε στην κίνηση ή να μην μπορέσετε να φύγετε καθόλου.
• Κατά την εκκένωση η κυκλοφοριακή συμφόρηση και οι καθυστερήσεις είναι αναμενόμενα φαινόμενα. Θα πρέπει να περιμένετε και να σχεδιάζετε για πολύ μεγαλύτερους χρόνους ταξιδιού από το κανονικό για να φτάσετε στον αναμενόμενο προορισμό.
• Παραμείνετε συντονισμένοι με κάποιον τοπικό ραδιοφωνικό ή τηλεοπτικό σταθμό και να ακούτε προσεκτικά όλες τις συμβουλές ή τις συγκεκριμένες οδηγίες, που δίνουν οι τοπικές αρχές. Επίσης θα πρέπει να παρακολουθείται και το μετεωρολογικό δελτίο.

Το Department of Emergency Management της Βιρτζίνιας των ΗΠΑ προτείνει τα ακόλουθα βήματα για την κατάρτιση σχεδίου εκκένωσης κατοικίας:
• Οι κάτοικοι των παράκτιων περιοχών θα πρέπει να εξοικειωθούν με τις υποδειχθείσες διαδρομές εκκένωσης και να γνωρίζουν που θα πάνε σε περίπτωση διαταγής εκκένωσης. Οι λειτουργοί της υπηρεσίας διαχείρισης εκτάκτων αναγκών έχουν καταγράψει διαδρομές εκκένωσης για το Hampton, το Eastern Shore, το Norfolk, το Poquoson, την Middle Peninsula, το Northern Neck, την Virginia Beach και το York County. Οι λειτουργοί της πολιτείας ή της κομητείας εκδίδουν διαταγή εκκένωσης εάν οι συνθήκες το απαιτούν. Εάν έχετε απορίες σχετικά με τις διαδρομές εκκένωσης της περιοχής σας μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον διευθυντή της τοπικής υπηρεσίας διαχείρισης εκτάκτων αναγκών.

• Οι κάτοικοι της ενδοχώρας θα πρέπει να γνωρίζουν που θα πάνε σε περίπτωση διαταγής εκκένωσης. Στιγμιαίες πλημμύρες μπορούν να αναπτυχθούν μέσα σε μερικά λεπτά με ελάχιστη ή και καθόλου προειδοποίηση. Θα πρέπει να γνωρίζεται εκ των προτέρων που πρέπει να πάει η οικογένειά σας για να βρεθεί σε μεγαλύτερο υψόμετρο.

• Βρείτε εκ των προτέρων που πρέπει να πάτε εάν χρειαστεί να εγκαταλείψετε το σπίτι σας. Επιλέξτε περισσότερα του ενός μέρη, όπως το σπίτι κάποιου φίλου σας σε άλλη πόλη, κάποιο μοτέλ ή καταφύγιο.

• Να θυμάστε ότι τα καταφύγια δεν διαθέτουν μαξιλάρια, κουβέρτες ή σεντόνια οπότε πρέπει να έχετε τα δικά σας.

• Τα ζώα πλην των υπηρεσιακών ζώων δεν επιτρέπονται στα καταφύγια. Διευθετήστε το ζήτημα εκ των προτέρων είτε με κάποιο φίλο, κτηνίατρο, ή καταφύγιο ζώων. Επισκεφτείτε το Department of Agriculture and Consumer Services Office of Communications (VDACS) της Βιρτζίνιας για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα ζώα σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης. Για περισσότερες πληροφορίες http://www.vdacs.virginia.gov/animals/petshelter.shtml.

• Όταν πλησιάζουν βαριά μετεωρολογικά φαινόμενα, βεβαιωθείτε ότι έχετε κοντά σας το κιτ με τα απαραίτητα εφόδια και να ακούτε συνέχεια το τοπικό ραδιόφωνο ή την τηλεόραση για οδηγίες εκκένωσης – ενδεχομένως να έχετε μόνο μερικά λεπτά για να δράσετε.

• Να έχετε μαζί σας τα τηλέφωνα των καταφυγίων μαζί με ένα οδικό χάρτη. Ενδέχεται να πρέπει να ακολουθήσετε δρόμους που δεν γνωρίζετε σε περίπτωση που οι κύριες οδικοί οδοί είναι κλειστές ή κατεστραμμένες.

Να μελετάτε συχνά το σχέδιο εκκένωσης και να βεβαιώνεστε ότι όλες οι πληροφορίες που περιέχει είναι ενημερωμένες. Βεβαιωθείτε ότι όλα τα μέλη της οικογένειάς σας είναι εξοικειωμένα με το σχέδιο.

Χάρτες παλιρροϊκών κυμάτων καταιγίδας  (http://www.hremc.org/surge.htm)

Η τρωτότητα των παράκτιων κοινοτήτων στις πλημμύρες συνεπεία τυφώνων μπορεί να αξιολογηθεί με τη μελέτη χαρτών κυμάτων καταιγίδας ειδικά σχεδιασμένους για την εκάστοτε περιοχή:

  • Οι χάρτες κυμάτων δίνουν μια γενική εικόνα της έκτασης της πλημμύρας, η οποία μπορεί να δημιουργηθεί από διάφορες κατηγορίες τυφώνων.
  • Είναι σημαντικό να καταλάβουμε τις πληροφορίες, που περιλαμβάνουν: η πλημμυρική αξιολόγηση μπορεί να θεωρηθεί ως το χειρότερο σενάριο λαμβάνοντας υπόψη όλα τα σενάρια της κατεύθυνσης της καταιγίδας.
  • Οι χάρτες κυμάτων δεν δίνουν το βάθος της πλημμύρας και δεν λαμβάνουν υπόψη την πλημμύρα, που σχετίζεται με τις ισχυρές βροχοπτώσεις, που συνοδεύουν τον τυφώνα.
  • Η έκταση της πλημμύρας επίσης εξαρτάται από τις διακυμάνσεις της πλημμυρίδας και τις άμπωτης.

Ποια η χρήση τους;

Οι χάρτες, που δείχνουν πιθανές περιοχές πλημμύρας λόγω κύματος καταιγίδας δημιουργούνται από τις αρχές για να μειώσουν τον κίνδυνο πιθανών απωλειών σε μία παράκτια περιοχή. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί το European Spatial Planning Observation Network (ESPON) ως ακολούθως.

Για χάρτες και λοιπές πληροφορίες βλέπε:

www.metoffice.gov.uk/corporate/pressoffice/anniversary/floods1953.html – 27k –
www.nhc.noaa.gov/HAW2/english/storm_surge.shtml – 45k –
www.nhc.noaa.gov/HAW2/english/storm_surge.shtml – 45k –
Storm surge – Wikipedia, the free encyclopedia
en.wikipedia.org/wiki/Storm_surge – 113k –
www.metoffice.gov.uk/corporate/pressoffice/anniversary/floods1953.html – 27k –
www.ohsep.louisiana.gov/factsheets/stormsurges.htm – 57k –
www.comet.ucar.edu/nsflab/web/hurricane/313.htm – 7k –
www.youtube.com/watch?v=-R78DHqFOyY – 135k –
USATODAY.com –
www.usatoday.com/graphics/weather/gra/gsurge/flash.htm – 2k –
blogs.worldbank.org/climatechange/risk-intensified-storm-surges-high-stakes-developing-countr… – 51k –
www.cnn.com/2009/US/weather/05/15/hurricane.scale/index.html – 71k –
www.newscientist.com/article/mg20227025.100-hurricane-speed-reveals-where-storm-surges-will-s… – 53k